بسم الله الرحمن الرحیم اللهم عجل لولیک الفرج #گزیده_تفسیر_سوره_آل‌عمران_آیه ليس لك من الأمر شي ء أو يتوب عليهم أو يعذّبهم فإنّهم ظالمون (128) و لله ما في السّماوات و ما في الأرض يغفر لمن يشاء و يعذّب من يشاء و الله غفور رحيم (129) بر اساس توحيد افعالي، نزول فرشتگان، امدادهاي غيبي و ديگر موارد مذكور در اين آيه و آيه پيشين، تنها از اراده الهي نشئت مي گيرند و هيچ كس جز او ذاتاً سهمي ندارد؛ نه فرشتگان ناصر و نه پيامبر منصور. بر اين اساس و براي جلوگيري از هرگونه افراط و تفريط مسلمانان درباره پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم در مورد پيروزي ها يا حوادث دردناك آينده و براي دور داشتن هرگونه ناروايي از ساحت آن حضرت، خداوند سبحان در جمله اي معترضه مي فرمايد: هيچ كاري به دست پيامبر نيست و چه در نظام تكوين يا هندسه تشريع ذاتاً هيچ سهمي براي او نيست تا آنكه (مثلاً) در پيروزي مدح و در شكستْ ملامت شود. تعبير (لَيسَ لَكَ مِنَ الأمرِ شي ء) هم از افراطگري و اسناد الوهيت و هم از تفريط و توهم تطير درباره وجود مبارك پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم جلوگيري مي كند. گفتني است كه مقصود برخي روايات از تفويض برخي احكام به آن حضرت نيز خلافت الهي و مظهريت او در حدوث و بقاست، به گونه اي كه لحظه اي استقلال براي موجود ممكن اثبات نشود. اگر كافران توبه نكنند مشمول عذاب و قهر الهي اند، نه شايسته مهر و دريافت لطف خداوند. با توجه به اينكه توبه عبد تائب، محفوف به دو توبه از خداوند است شايد مقصود از توبه در اين آيه توبه نخست خداي سبحان باشد كه مسبوق به توبه عبد نيست، بلكه ملحوق به آن است. خداوند هر كه را بخواهد مي آمرزد و هر كه را بخواهد عذاب مي كند، چون آنچه در آسمان ها و زمين است ملك اوست. ابهام در امر تعذيب و مغفرت در اين آيه شريفه براي قرار دادن مكلف ميان خوف و رجاست تا نه خود را از عذاب ايمن بداند و نه از رحمت خدا نااميد گردد. تسنيم ج 15 صص 510 و 511 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402