اگر نقدِ معصوم جایز نیست و آنان به همه چیز عالم بودند، پس چرا پیامبر(ص) گاهی مشورت می کردند و یا چرا در برخی کلمات امیرالمؤمنین (ع) می بینیم که ایشان افراد را به #انتقاد کردن، تشویق می کردند؟ ✅ پاسخ را با خواندن این دو عبارت از مرحوم #شهید_مطهری(ره) و حاج آقا #مصباح، خواهید فهمید: 1⃣ شهید مطهری: «رسول خدا با آنکه پیغمبر بود و با آنکه مردم توقع نداشتند که او رأی و عقیده آن ها را بخواهد و دخالت دهد، [ولی] او خودش برای آنکه: 1) مردم را تحقیر نکرده باشد، 2)برای انکه به مردم شخصیت بدهد و شخصیت ان ها را محترم بشمارد، 3)برای اینکه دستور العملِ امت باشد برای همیشه، با آن ها مشورت می کرد و از انها نظر می خواست.»(1) 🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻 2⃣ آیة الله مصباح يزدى: «رهبر حتی بايد نسبت ‌به انتقادات و عيب‌جويی‌ های گوناگون زير دستانش گوش شنوا داشته باشد؛ زيرا هر كسی، به‌ جز انسان‌هاي معصوم، در‌ معرض جهل، قصور فهم و ادراک، و لغزش‌ها و خطاهای اخلاقی و عملی است و داشتن روحيه انتقاد پذيری، مقدمه ضروری رفع اين عيوب و نقايص خواهد بود. حتی رهبران معصوم(ع)، يا به‌علت اينكه: 1) بعضی از مردم به عصمتشان پی ‌نبرده بودند 2) و يا بدين قصد كه ديگران را تعليم‌ و تربيت كنند و نشان بدهند كه هر فرد، در هر حدی از رهبری هست، بايد انتقادپذير باشد، به انتقادات و عيب‌جويي‌‌ هايی گوش می سپردند و از مردم می خواستند كه از عرضه و ارائه آرا و نظريات خود دريغ نورزند.»(2) #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور _______________________ (1) حکمت ها و اندرزها/ ج1/ ص 108 (2) کتاب جامعه و تاریخ از نگاه قرآن/ بخش دهم/ اوصاف رهبر شایسته 💎 @Moshfeghoun 💐