◽️ درباره گرگیج ۱. هر چند خباثت این خبیث در گفتن این کلمات قابل دفاع نیست و بلکه باید بر اساس فقه و قانون با او برخورد شود ولی منشأ این رفتارهای زشت در توهین‌های صریحی است که بعضی از شیعیان اهل برائت انجام می‌دهند. برائت آموزه حذف نشدنی و جزء دین مبین است اما اظهار آن و نیز تفوه به فحش‌های رکیک علیه مقدسات اهل سنت واکنش‌های آنها را نیز در پی‌ دارد. شیخ صدوق در کتاب اعتقادات این روایت را نقل کرده است: عَن الصِّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ :  أَنَّهُ قِيلَ لَهُ إِنَّا نَرَى فِي اَلْمَسْجِدِ رَجُلاً يُعْلِنُ بِسَبِّ أَعْدَائِكُمْ وَ يَسُبُّهُمْ فَقَالَ مَا لَهُ لَعَنَهُ اَللَّهُ تَعَرَّضَ بِنَا قَالَ اَللَّهُ  وَ لاٰ تَسُبُّوا اَلَّذِينَ يَدْعُونَ  اَلْآيَةَ . به امام صادق علیه السلام گفته شد: شخصی را دیدیم در مسجد که علنا دشمنان شما را دشنام می‌داد! حضرت فرمودند: "خداوند او را لعنت کند؛ در واقع متعرض ما شده است [کنایه از این که مخالفین را به واکنش منفی وا می‌دارد]. ۲. من واقعا نمی‌دانم چگونه ممکن است استدلال این مفتی برای یک شیعه شبهه شود؟! خلافت متخلف ثانی هیچ مشروعیتی ندارد و اذن تصرف در همه غنائم جنگی از جمله بانویی که به تزویج مولای عالم ابا عبدالله الحسین  علیه السلام در آمده به اذن امام معصوم است. چطور می شود هم اعتقاد به امامت داشت و هم امام را دست بسته دانست؟ برای من معلوم نیست! در روایتی دیگر که شیخ طوسی در تهذیب نقل فرموده امام صادق علیه السلام فرموده‌اند: اگر یک جنگ بدون اذن امام معصوم علیه السلام برپا شود غنائم آن جنگ همگی متعلق به امام است: عَنْ  أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ:  «إِذَا غَزَا قَوْمٌ بِغَيْرِ إِذْنِ اَلْإِمَامِ فَغَنِمُوا كَانَتِ اَلْغَنِيمَةُ كُلُّهَا لِلْإِمَامِ وَ إِذَا غَزَوْا بِأَمْرِ اَلْإِمَامِ فَغَنِمُوا كَانَ اَلْخُمُسُ لِلْإِمَامِ» .