💠وَ قَالَ علیه السلام لِبَعضِ مُخَاطِبِیهِ وَ قَد تَکَلّمَ بِکَلِمَةٍ یُستَصغَرُ مِثلُهُ عَن قَولِ مِثلِهَا لَقَد طِرتَ شَکِیراً وَ هَدَرتَ سَقباً 💠امام (علیه السلام) به یکی از مخاطبانش- که سخنی فراتر از حد خود گفته بود- فرمود: شکیر: جوجه پیش از پر درآوردن، (پیش از پر درآوردن پرواز کردی و در خردی بانگ برآوردی). کلمه شکیر و کلمه سقب را به جهت کم ارزشی او به خاطر سخنی که در محضر امام گفته بود، و صفت پرواز کردن و بانگ برآوردن را به خاطر گفتن چنین سخنی که بیجا بوده و او شایستگی گفتنش را نداشته است- برای آن شخص استعاره آورده است- همانطوری که پرواز در شان جوجه پر درنیاورده، و بانگ برآوردن درخور کودک نمی باشد. 📙شرح#حکمت_402 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص406 شرح ابن میثم 🔶 @Nahj_Et