. . . ساواکِ پاکیزه . پرویز ثابتی پس از ۴۴ سال سر از لاک بیرون آورده و این دم دم های آخر عمر مقابل دوربین شبکه منوتو نشسته تا ساواک را تطهیر کند. در آینده شاید فریم به فریم آن را نقد کنم اما یک مورد را الان، اینجا می نویسم: در قسمت سوم مستند #پرویز_ثابتی می گوید ما در ساواک فقط با گروه های چریکی که مُخل امنیت و استقلال بودند بنا بر قانون برخورد میکردیم. تلاش او و مستند این است که بگوید ساواک فقط با این گروه ها در حال مبارزه بود و به آزادی های فردی و سایر گروه ها کاری نداشتند. نمونه اول: داریوش اقبالی خواننده لس آنجلسی پس از خواندن این آهنگ ها جنگل، بن‌بست، بوی گندم، علی کنکوری و گل بارون‌زده توسط ساواک بازداشت و به انفرادی می رود. ساواک به رسانه ها اعلام کرده بود که داریوش بدلیل مصرف مواد مخدر بازداشت شده است و یا بدلیل رانندگی بدون گواهینامه! هر دو دروغ بود. اساسا این جرم‌ها به ساواک مرتبط نبود. پدر داریوش از ملاکین آذربایجان بود که با اصلاحات ارضی زمین های زیادی از دست داده و به تهران آمده بودند. داریوش در اشعار خود به اینها اعتراض میکند. حال آقای پرویز ثابتی باید بگوید: داریوش عضو کدام گروه چریکی بود؟ . . نقد مستند پرویز ثابتی ادامه خواهد داشت و در پست بعدی نمونه دیگری را مطرح میکنم. همراه باشید. #علیرضا_زادبر منتشر کنید پست بعدی درباره بهروز وثوق و مسعود کیمیایی خواهد بود. https://eitaa.com/Politicalhistory