قائـم'🌿|🇮🇷 𝐐𝐀𝐄𝐌 🇵🇸
خودشناسی غایت و نهایت شناختهاست که به شناخت خداوند حکیم منتهی می شود. قرآن برای خداشناسی حساب جداگانه ای باز کرده است؛ به این معنا که سراسر عالم خلقت را آیه و درس خداشناسی قرار داده است؛ همچنان که برای نفس انسان هم حساب جداگانه ای باز کرده؛ یعنی برای انسان آموزندگی هایی بالاتر و بیشتر از دیگر موجودات - مثلا درختان - در نظر گرفته است. برگ درختان سبز در نظر هوشیار هر ورقش دفتری است معرفت کردگار 1- عزت و کرامت؛ پیامبر(ص) می فرماید: من برانگیخته شدم تا مایه های ارجمندی و بزرگواری انسان را به حد کمال برسانم. منظور از کرامت و ارجمندی این است که انسان در مسیر خودسازی برخی از کارها را ترک کند که با کرامت و ارجمندی و مقام انسانی خویش ناسازگار می یابد و موجب زبونی و ذلت است. در مقابل، به کارهای نیک و پسندیده - از قبیل احسان، گذشت، عفاف، استقامت، ... - روی بیاورد. 2- تقرب به خدا: کار پسندیده کاری است که انسان را به خدا نزدیک کند. هر اندازه صفات کمال و فضایل اخلاقی در انسان بیشتر باشد به همان اندازه مقرب درگاه خداوندی می شود. از امام صادق(ع) روایت شده است: خدای بزرگ پیامبران را به مکارم اخلاقی (خوبیهای بزرگوارانه) اختصاص داده است. هر کس این خصلتها را داراست خدای را بر چنین مرحمتی سپاس گزارد؛ و هر کس چنین خوبیهایی ندارد با التماس از پیشگاه خدا درخواست کند. خودشناسی غایت و نهایت شناختهاست که به شناخت خداوند حکیم منتهی می شود. در کلام معصومان (ع)، آمده است که خودشناسی نافعترین معارف است و نیز آمده است: هر کس خود را بشناسد خدای متعال را خواهد شناخت. از این رو، خودشناسی برترین حکمتها و سودمندترین شناختهاست و نادانترین مردم کسانی اند که خود را نمی شناسند. خودشناسی کسی می تواند از قدرتهای عجیب روحی خود استفاده کند که از وجود آنها آگاهی داشته باشد و در صدد بیدار ساختن آنهاباشد .بنابراین انسان برای دستیابی به مقامات عالی معنوی باید خودش را بشناسد و به وجود این قدرتها ورا ه پرورش وتکامل آنها آشنا باشد تاراه ترقی و پیشرفت برای او روشن شود . بسیاری از جوانان برای آشنایی با زیباییهای طبیعت به کوهنوردی ومسافرت و به جاهای دور ویا حتی به کشورهای دیگر سفر میکنند وخود را به زحمت فراوان می اندازند ولی مهمتر ازاین گردشها این است که به سفر خودیابی بپردازند وبدانند پی بردن به اسرار وجود خودشان اهمیت بسیار بیشتری از شناخت رازهای جهان دارد به همین جهت حضرت علی علیه السلام میفرمایند :معرفت النفس انفع المعارف (1) یعنی شناخت نفس نافعترین همه معارف است. زیرا بامعرفت نفس موانعی که در وجود او در مورد کسب انواع معارف و ترقی ونجات هست برای او روشن میشود. انسان با شناخت آنها دریچه های نور وروشنایی را برای خود میگشاید وبا انجام مقتضیات ورفع موانع بزرگترین راه نجات را به دست می آورد . فکر واندیشه ،اراده وتصمیم وهمت وایمان ویقین از قدرتهای پرتوان نفس شما هستند آنها را از ضعف و سستی پاکسازی نموده واز قید وبندها آزاد نمایید واز آنها همچون بال برای پرواز به سوی خوبیها ونیکیها استفاده کنید. (2 ) براین اساس حضرت علی علیه السلام میفرمایند: ان النفس جوهره ثمینه من صانها رفعها ومن ابتذلها وضعها (3 ) براستی که که نفس گوهری گرانبهاست هر کس اورا محافظت کند اورا بلند مینماید وهر کس اورا به ابتذال بکشاند اورا پست میکند . راه های خودشناسی چیست؟ انسان از طریق خودشناسی به کرامت نفس و عظمت خلقت بزرگ الهی و اهمیت روح آدمی که پرتوی از انوار الهی است ، پی می‌برد و از همین راه خالق خویش را شناخته و مسیر عبودیتش را طی می‌نماید . (1) فرمود :"کسی که خود را بشناسد ، پروردگارش را می‌شناسد".؟امام علی تفسیر هایی که برای این حدیث شریف شده است ، راه های خودشناسی می‌باشد: 1 _ این حدیث شریف اشاره به برهان نظم است ؛ یعنی هر کس شگفتیهای ساختمان روح و جسم خود را بداند و به اسرار و نظامات پیچیده و حیرت انگیز این اعجوبه خلقت پی برد ، راهی به خدا به روی او گشوده می‌شود. بنابر این شناختن خویشتن سبب معرفه الله است . 2 _ ممکن است حدیث اشاره به "برهان وجوب و امکان " داشته باشد ، چرا که اگر انسان دقت در وجود خویش کند ، می‌بیند وجودی است از هر نظر وابسته و غیر مستقل . علم و قدرت و توانایی و هوشیاری و سلامت و بالاخره تمام هستی او وجودی است غیر مستقل و نیازمند که بدون اتکا به یک وجود مستقل و بی نیاز ، یک لحظه امکان ادامه بقای او نیست . •🍃• #ʝøɪɴ ↷ ╭─🖤〰️🥀〰️🖤─╮ @shahidesarboland ╰─🖤〰️🥀〰️🖤─╯
414 مشاهده