✅ ادامه 👇 یک نمونه کوچک از این پیروی و اطاعت نامحسوس از فرهنگ غیرالهی، از مقایسه دغدغه‌های پدران و مادران در دهه‌های مختلف بعد از انقلاب در کشور عزیزمان کاملاً نمایان می‌شود؛ بزرگترها یادشان هست که در سال ۱۳۷۴ شمسی‌، یک پسربچه پنج ساله در برنامه‌های مختلف تلویزیونی حاضر می‌شد و آن قدر در مباحث قرآنی توانمند بود که از نظر خیلی‌ها شگفت انگیزترین کودک دنیا در عرصه قرآن بود؛ سید محمد حسین طباطبائی در آن سن کودکی علاوه بر حفظ کامل قرآن کریم با ترجمه، به بیان موضوعی آیات قرآن، تفسیر و توضیح آیات با آیات دیگر، مکالمه با آیات قرآن و روش بیان قرآن بر اساس شیوه اشاره نیز مسلط بود! آن روزها در کل کشور ما، حفظ قرآن کریم توسط فرزندان، به دغدغه همه‌گیر پدران و مادران تبدیل شده بود و این موضوع باعث افتخار والدین نزد دیگران می‌شد؛ این فرهنگ زیبا و ارزشمند سال‌ها در میان خانواده‌های مسلمان ایرانی رونق داشت؛ اما متأسفانه در دهه‌های بعدی به واسطه‌ی حضور نامحسوس فرهنگ غیرالهی غرب به طور ناخواسته شرایط جامعه ما به کلی تغییر کرد تا جایی که با کمال تأسف امروز والدین عزیز به جای کلاس حفظ قرآن برای فرزندانشان، به دنبال کلاس‌های آموزش موسیقی و خوانندگی، زبان‌های بیگانه، هنرپیشگی و... بوده و به این موضوعات افتخار می‌کنند و دیگر از آن کلاس‌های حفظ قرآن و افتخارات قرآنی خبری نیست! مگر بسیار محدود! بی‌شک این وضعیت، ثمره پیروی و اطاعت از فرهنگ و سبک زندگی غیرالهی است که بسیاری از ما ناخودآگاه در این مسیر شیطانی قرار گرفته‌ایم! خداوند متعال در آیه ۶٠ سوره مبارکه مائده، برای چنین کسانی که عبودیت طاغوت و فرهنگ آنها را دارند، تعبیر بسیار تندی بیان می‌فرماید: «قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَٰلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُولَٰئِكَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ»: «بگو (ای پیغمبر): آیا شما را آگاه سازم که کدام قوم را نزد خدا بدترین عذاب است؟ کسانی که خدا بر آنها لعن و غضب کرده و برخی از آنان را به بوزینه و خوک مسخ نموده و آن کسانی که بندگی طاغوت (و شیطان) کرده‌اند؛ این گروه را (نزد خدا) بدترین منزلت است و آنها گمراه‌ترین مردم از راه راستند» ✍️ بنابر آنچه گذشت باید بدانیم برای مقابله با این فرهنگ منحط طاغوتی و برگشت به زندگی قرآنی، می‌بایست فرهنگ غنی قرآن، در تمام لایه‌های فردی و اجتماعی زندگی ما زنده و پویا گردد؛ و در این مسیر نورانی، همواره از کلام و سیره اهل‌بیت در این زمینه بهره‌مند شویم که در پایان این مجال به یک حدیث نورانی از پیامبر اکرم (ص) در این زمینه اشاره می‌نمائیم که فرمودند: «رحمت پروردگار مشمول حافظان قرآن می‌شود؛ آنان حافظان نور خدا و آموزگاران کلام الله هستند و دوستی با این افراد، دوستی با پروردگار است!» (مستدرک الوسائل، ج ۴، ص ۲۵۴) https://eitaa.com/ROOZBARG