بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آیات المهدی ٢»         روز سه‌شنبه، ١۴٠١/٠١/١۶ ✍️ مناسبت روز: در سومین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و انشاالله امروز نیز به تفسیر کوتاه یک آیه از «آیات المهدی» که مفسرین، با بهره‌گیری از روایات تفسیری و تبیینی اهل‌بیت (ع)، آن را ناظر به موضوع مهدویت دانسته‌اند، می‌پردازیم؛ یکی از «آیات‌المهدی» در قرآن کریم، آیه سوم سوره مبارکه بقره است، که در وصف «متقین» چنین می‌فرماید: «الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُون‏»: «(متقین کسانی هستند) که به غیب ایمان دارند و نماز بپا داشته و از آنچه روزی‌شان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند» خداوند متعال در این آیه، اولین و مهمترین شاخصه‌ی متقین را ایمان به غیب، بیان نموده است؛ «غیب» در لغت به معنای «نادیدنی و پنهان» است، یعنی چیزی که وجود دارد ولی با چشم آدمی دیده نمی‌شود! ایمان به غیب، اساسی‌ترین اصل در جهان‌بینی اسلامی است، چراکه اصلی‌ترین بنیان‌های اعتقادی در اسلام و تمامی ادیان الهی، بر اساس ایمان به غیب، طراحی گردیده! اصولی همچون «توحید» که ایمان به خدای نادیدنی است؛ و یا «معاد» که ایمان به سرای ناپیدای آخرت است؛ و بالاخره «نبوت و امامت» در دوران غیبت حجت‌های الهی؛ چنانچه بسیاری از انبیاء الهی، مدتی از دوران نبوت خود را در غیبت، و مخفی از چشم مردم سپری نموده‌اند، پیامبرانی همچون حضرت عیسی، موسی، نوح، یوسف، صالح، شعیب، الیاس (ع) و...؛ و همچنین پس از بعثت خاتم‌الانبیاء (ص) نیز، دوران ظهور اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) تنها حدود ٢۵٠ سال بوده، ولی دوران غیبت امام عصر (عج)، تا کنون بیش از هزار و صد و هشتاد و سه سال به طول انجامیده است! لذا طبق آیه «الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ...» مهمترین شاخص افراد متقی و پرهیزکار، ایمان به غیب است، و طبق روایات متعدد یکی از مصادیق مهم «غیب»، باور داشتن به وجود امام و حجت حیّ غایب از نظر است‌! چنانچه از امام صادق(ع) دربارهٔ آیات ١ تا ٣ سوره بقره، سؤال کردند، و حضرت فرمودند: «مقصود از "متَّقین" در این آیات، شیعیان حضرت علی (ع)، و مقصود از «غَیْب»، حضرت قائم (عج) است...» (تفسیر اهل بیت، ج۶، ص۴۴۰؛ تفسیر البرهان ذیل آیه ٢٠ یونس؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۲۴) همچنین حضرت در روایت دیگری فرمودند: «منظور از ایمان‌آورندگان به غیب، کسانی است که به حقّانیّت قیام قائم (عج) اقرار دارند» (تفسیر نورالثقلین، ذیل آیه مذکور؛ کمال الدین، ج۱، ص۱۷) امام باقر (ع) نیز فرمودند: «منظور از غیب، زنده‌شدن پس از مرگ و روز رستاخیز، و قیام حضرت قائم (عج) و رجعت است» (تفسیر اهل‌بیت، ج۱، ص۱۱۸، بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۵۱) ✍️ نکته مهم دیگر در این زمینه، این است که، مسلماً ایمان به امام غایب، بسیار سخت‌تر از ایمان به امام ظاهر است و نیاز به ایمان و اعتقاد بسیار بالاتر دارد، لذا در روایات متعدد، برای ایمان آورندگان به امام غایب، بشارت جایگاه و پاداش فروان داده شده است! چنانچه امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «براى قائم ما غيبتى است كه مدّتش طولانى است...؛ بدانيد هر كه در آن دوران در دينش استوار باشد و قلبش به واسطه طول غيبت امامش سخت (منحرف) نشود، او در روز قيامت‏ با من و در مرتبه‌ی من است!» (کمال الدین، ج١، ص٣٠٣) حضرت سجاد (ع) نیز فرمودند: «مردمی که زمان غيبت مهدی (عج)، معتقد به امامت و منتظر ظهور او هستند، از مردم هر زمان دیگر برترند؛ زيرا خداى تعالى، عقل و فهم و معرفتى به آنها عطاء فرموده است كه «غيبت» نزد آنان به منزله مشاهده (امام) است!» (کمال الدین، ج١،ص٣٢٠) همچنین حضرت در حدیث دیگری فرمودند: «هركه در زمان غيبت قائم ما، بر موالات و دوستى ما ثابت بماند، خداوند پاداش هزار شهيد، مانند شهيدان بدر و اُحد، به او عطاء می‌كند!» (بحارالأنوار، ج۵٢، ص١٢۵) ✍️ در پایان سخن امروز، به چند نکته تربیتی درباره آیه فوق‌الذکر اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ هدایت و ایمان واقعی بشر، مشروط به اعتقاد داشتن به غیب و امام غایب از نظر است! 2️⃣ ایمان به معنای بینشی است که به گرایش و عمل منجر می‌شود؛ پس ایمان واقعی به امام غائب، باید انسان را به سوی معرفت، محبت و اطاعت از امام هدایت نماید؛ 3️⃣ ایمان به امام غایب (ع)، منبع قدرت و امید است، چراکه انسان می‌داند حجت حیّ الهی وجود دارد، و از احوالات او با خبر است و بالاخره ظهور خواهد کرد؛ 4️⃣ اگر بخواهیم در دنیا، دچار ظواهر فریبنده و تجملات و محسوسات نشویم، باید تلاش کنیم که راهکارهای ایمان به غیب را در خودمان و دیگران تقویت نماییم و امام غایب از نظر را همیشه شاهد و ناظر بر اعمالمان بدانیم. https://eitaa.com/ROOZBARG