🔸ادامه 👇 👌ابن ابى ‏الحديد می گوید كه اين كلام حكمت ‏آميز را امام عليه السلام بعد از پايان جنگ جمل و حضور گروهى از طلقاء (آزاد شدگان بعد از فتح مكه) از جمله مروان بن حكم بيان فرمود. او براى بيعت آمده بود. امام عليه السلام فرمود: بيعت تو چه سودى دارد مگر ديروز بيعت نكردى؟ سپس حضرت دستور دارد آنها را اخراج كنند و افزود: كسى كه دين نداشته باشد پيمان او نيز اعتبارى ندارد آن‏گاه در ضمن كلام خود فرمود: «فَاعْتَصِمُوا بِالذِّمَمِ في أوْتادِها» 📚شرح نهج البلاغه ، ابن ابی الحدید ، ج 18 ص 372 ❕بنابراین مطابق نصوص صریح و روشن قرآن و روایات ، وظیفه مسلم در برابر پیمان شکنی دشمن خارج شدن از پیمان و مقابله به مثل است و اگر کسی جز این نظر ، نظری دهد ، اجتهاد بالرای و تفسیر به رای کرده است . 👌آقای محلاتی ، حکم مسلم قرآن بر لزوم خارج شدن از پیمان در هنگام پیمان شکنی دشمن را حمل بر جواز کرده است ، چنان که امر الهی در مورد « صید پس از احرام » ، « تجارت پس از نماز جمعه » ، و « نزدیکی با زنان پس از پاک شدن آنها از حیض » ، به معنای جواز است و نه حکم الزامی و از باب « امر عقیب حظر » است که تنها دلالت بر جواز می کند و می خواهد حکم حرمت را بردارد . ❕به ایشان می گوییم که اگر امر الهی در موارد فوق برای بیان اصل جواز پس از ممنوعیت است ، چون از روایات اسلامی دلیل و قرینه داریم که مثلا صید کردن ، پس از احرام و در حالت عادی جایز است ، نه واجب ؛ 📚وسائل الشیعه ج 23 ص 362 باب 16 « باب جواز الصید بالسلاح .... » 👌و تجارت و داد و ستد پس از نماز جمعه مثلا ، مستحب و جایز است ، نه واجب ؛ 📚وسائل الشیعه ج 17 ص 9 باب 1 « باب استحبابها و اختیارها علی اسباب الرزق » 👌و همبستری با زنان ، مطلقا پس از هر حیضی واجب نیست ، و تنها اصل وجوب ، در هر چهار ماه یکبار است ؛ 📚وسائل الشیعه ج 20 ص 140 باب 71 ❕اما در مورد خارج شدن از پیمان در برابر پیمان شکنان ، هیچ قرینه ای نیست که امر الهی از باب « امر عقیب حظر » و برای بیان اصل جواز است ، وقتی که قرینه ای بر خلاف نیست ، امر بر همان معنای خود یعنی لزوم و وجوب می باشد . 👌خصوصا آنکه ، روایات اسلامی ، مطابق با نص آیه شریفه ، دلالت بر لزوم خارج شدن از پیمان ، در برابر پیمان شکنان را دارد . #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir