🔸ادامه 👇 ❕امیر مومنان ع نیز متذکر این تفسیر ظاهری از آیات شریفه شدند ، آنجایی که ابن الکواء خطاب به ایشان عرضه داشت ؛ « اى امير مؤمنان! در كتاب خدا، چيزهايى پيدا كردم كه همديگر را نقض مى‏ كنند. امام ع فرمود: « ... كتاب خدا، بخشى‏هايى از آن، بخش‏هاى ديگر را تأييد مى‏ كنند، و همديگر را نقض نمى‏ كنند. هر چه مى ‏خواهى، بپرس». 👌گفت: اى امير مؤمنان! شنيده ‏ام كه قرآن مى‏ گويد: «سوگند به پروردگار مشرق‏ها و مغرب‏ها» و در آيه ديگرى مى ‏گويد: «پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب» و در آيه‏ ديگر گفته است: «پروردگار مشرق و مغرب». ❕امام ع فرمود: « .... اى ابن كوّا ، اين، مشرق و اين، مغرب است. ( یعنی اصل مشرق و مغرب که مجموعه جهان هستی منظور است ، مراد آیه است ، آنجایی که مشرق و مغرب مفرد آمده است ) . 👌امّا اين سخن خداوند: «پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب» چون مشرق زمستان، جدا و مشرق تابستان، جداست. آيا اين را از دور و نزديك شدن خورشيد نمى ‏فهمى؟ ❕امّا اين سخن خداوند: «پروردگار مشرق‏ها و مغرب‏ها»، چون خورشيد، سيصد و شصت برج دارد كه خورشيد هر روز، از يك برج طلوع مى ‏كند و در برج ديگرى غروب مى‏ كند، و ديگر به آن بر نمى‏ گردد، مگر در آينده در همان روز». « ... هذَا المَشرِقُ وهذَا المَغرِبُ، وأمّا قَولُهُ: رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ فَإِنَّ مَشرِقَ الشِّتاءِ عَلى‏ حِدَةٍ، ومَشرِقَ الصَّيفِ عَلى‏ حِدَةٍ، أما تَعرِفُ ذلِكَ مِن قُربِ الشَّمسِ وبُعدِها. وأمّا قَولُهُ: رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ فَإِنَّ لَها ثَلاثَمِئَةٍ وسِتّينَ بُرجاً تَطلُعُ كُلُّ يَومٍ مِن بُرجٍ وتَغيبُ في آخَرَ، ولا تَعودُ إلَيهِ إلّا مِن قابِلٍ في ذلِكَ اليَومِ .... » 📚الاحتجاج ، ج 1 ص 259 _ بحار الانوار ج 10 ص 122 👌از آنجایی که آیات قرآن ، دارای بطون گسترده ای است ( که در نمایه فوق الذکر توضیح داده ایم ) ، اهل بیت ع ، پرده از بطون آیات فوق نیز برداشته اند ، و فرموده اند که مقصود از مشارق ، انبیاء ع هستند و مقصود از مغارب ، اوصیاء ع هستند ، یا مقصود از دو مشرق ، پیامبر گرامی ص و علی ع هستند و مقصود از دو مشرق ، امام حسن ع و امام حسین ع ؛ 📚تاویل الایات ، ص 700 _ تفسیر قمی ، ج 2 ص 344 ❕علامه مجلسی این روایات را به زیبایی شرح می دهد که اگر از انبياء به مشارق تعبير شده است ، زيرا پرتو هدايت آنها بر اهل دنيا ميدرخشد و اگر از اوصياء به مغارب تشبيه گرديده ‏اند از این جهت است که بعد از وفات انبياء ، دانش آنها در دل اوصياء غروب مى‏ كند، از دل آنها مردم استفاده ميبرند ، به اندازه قابليت و استعداد خودشان ؛ « عبر عن الأنبياء بالمشارق لأن أنوار هدايتهم تشرق على أهل الدنيا و عن الأوصياء بالمغارب لأن بعد وفاة الأنبياء تغرب أسرار علومهم في صدور الأوصياء ثم تفيض عنهم على الخلق بحسب قابلياتهم و استعدادهم » 📚بحار الانوار ، ج 24 ص 77 ❕همین سخن در مورد مشرق بودن پیامبر گرامی ص و علی ع و مغرب بودن امام حسن و امام حسین ع که دو وصی پیامبر و علی علیهم السلام بودند ، صدق می کند . 👌علی ع از این جنبه که وارث علوم انبیاء است ، و علوم انبیاء در قلب او غروب کرده است مصداق « مغرب » است و از این جنبه که علوم انبیاء از شعاع وجودی او به عالم سرازیر می شود ، مصداق « مشرق » است . @Rahnamye_Behesht ipasookh.ir