💠ادامه 👇 ❕یا مورد دیگر این که خداوند در مورد دو تن از همسران پیامبر می فرماید : " اگر از كار خود توبه كنيد (به نفع شما است) زيرا دلهايتان از حق منحرف گشته و اگر بر ضد او دست به دست هم دهيد (كارى از پيش نخواهيد برد) زيرا خداوند ياور او است، و همچنين جبرئيل و مؤمنان صالح، و فرشتگان بعد از آنها پشتيبان او هستند. اميد است اگر او شما را طلاق دهد پروردگارش بجاى شما همسرانى بهتر براى او قرار دهد، همسرانى مسلمان، مؤمن، متواضع، توبه‏كار، عابد، هجرت كننده زنانى ثيبه و باكره. " ( احزاب ٤ و ٥ ) 👌بدیهی و مسلم سنت است که مقصود از دو زن مذکور که بر علیه پیامبر دسیسه کردند , عایشه و حفصه بودند , چنان که در ذیل توضیح داده ایم : 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/8433 ❕اما خلیفه دوم گویی منکر این قضیه بدیهی بوده است و ابن عباس از ترس خلیفه دوم تقیه می کرد و جرئت نمی کرد که در این موضوع از عمر سوال کند تا اعترافی از او در این رابطه بگیرد , اما پس از یکسال دل را به دریا زد و قضیه را در نزد عمر مطرح کرد , چنان که بخاری نقل می کند که ابن عباس گفت : " يك سال بود كه مى‏خواستم از عمر خطاب راجع به آيه‏اى سؤال كنم، اما از هيبت ( و ترس ) او نتوانستم آن را بپرسم، تا اينكه وقتى به قصد حج از مدينه خارج شد، من نيز با او بودم، هنگام مراجعت در ميان راه از وى پرسيدم: آن دو زنى‏ كه جزء زنان پيغمبر بودند و خداوند مى‏فرمايد بر ضدّ حضرت همدستى كردند، چه كسانى بودند؟ عمر گفت: آنان حفصه و عايشه بودند . به او گفتم به خدا سوگند یکسال است که می خواستم این سوال را از تو بپرسم اما ترس از تو اجازه نمی داد " "مَكَثْتُ سَنَةً أُرِيدُ أَنْ أَسْأَلَ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ عَنْ آيَةٍ فَمَا أَسْتَطِيعُ أَنْ أَسْأَلَهُ هَيْبَةً لَهُ، حَتَّى خَرَجَ حَاجًّا فَخَرَجْتُ مَعَهُ فَلَمَّا رَجَعتُ وَ كُنَّا بِبَعْضِ الطَّرِيقِ عَدَلَ إِلَى الْأَرَاكِ لِحَاجَةٍ لَهُ قَالَ: فَوَقَفْتُ لَهُ حَتَّى فَرَغَ ثُمَّ سِرْتُ مَعَهُ فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ: مَنْ اللَّتَانِ تَظَاهَرَتَا عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ مِنْ أَزْوَاجِهِ؟ فَقَالَ: تِلْكَ حَفْصَةُ وَ عَائِشَةُ. قَالَ فَقُلْتُ: وَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُ‏ لا أريد أَنْ أَسْأَلَك َ عَنْ هَذَا مُنْذُ سَنَةٍ فَمَا أَسْتَطِيعُ هَيْبَةً لَكَ " 📚صحیح بخاری ج ٤ ص ١٣٨٧ دار ابن کثیر ❕یا مورد دیگر تقیه انس بن مالک است در بلند خواندن بسم الله الرحمان الرحیم به خاطر ترس از بنی امیه با این که خودش تصریح می کرد که این عمل سنت پیامبر و ابوبکر و عمر بوده است اما از روی تقیه و ترس از بنی امیه این قضیه را اقرار و تصریح نمی کرد زیرا بنی امیه به خاطر دشمنی با علی ع منکر قضیه جهر به بسم الرحمان الرحیم در نماز بودند ❗️ 👌فخر رازی می نویسد : از انس روایت شده است که پیامبر و ابوبکر و عمر در نماز بسم الله الرحمان الرحیم را با صدای بلند می خواندند از انس در مورد بلند خواندن بسم الله سوال شد اما او پاسخ داد نمی دانم ... این روایت تهمتی دیگر ( از بنی امیه ) را ثابت می کند که علی همیشه بسم الله را بلند می گفت وقتی دولت به بنی امیه رسید بسیار تلاش کردند تا آثار او را از بین ببرند و به همین جهت در جلوگیری از بلند گفتن بسم الله نیز بسیار کوشیدند احتمالا انس نیز از ایشان ترسیده است و به همین جهت در کلام او تناقض رخ داده است " " عن أنس أن رسول الله صلى الله عليه وسلم وأبا بكر وعمر كانوا يجهرون ببسم الله الرحمن الرحيم ... سئل عن الجهر ببسم الله الرحمن الرحيم والأسرار به فقال : لا أدري هذه المسألة فثبت أن الرواية عن أنس في هذه المسألة قد عظم فيها الخبط والاضطراب ، فبقيت متعارضة فوجب الرجوع إلى سائر الدلائل ، وأيضاً ففيها تهمة أخرى ، وهي أن علياً عليه السلام كان يبالغ في الجهر بالتسمية ، فلما وصلت الدولة إلى بني أمية بالغوا في المنع من الجهر ، سعياً في إبطال آثار علي عليه السلام ، فلعل أنساً خاف منهم فلهذا السبب اضطربت أقواله فيه " 📚التفسیر الکبیر ج ١ ص ١٦٩ 👌این که جهر به بسم الله الرحمان الرحیم در نماز بدیهی اسلام بوده است و انس بن مالک از روی تقیه منکر این قضیه شد , از جریانی که در این رابطه از معاویه نقل شده است نیز ثابت می شود آنجایی که نقل می کنند : " يك روز معاويه در دوران حكومتش در نماز جماعت بِسْمِ اللَّهِ را نگفت، بعد از نماز جمعى از مهاجران و انصار فرياد زدند أ سرقت ام نسيت؟:" آيا بِسْمِ اللَّهِ را دزديدى يا فراموش كردى"؟ " 📚مستدرک حاکم ج ١ ص ٢٣٣ @Rahnamye_Behesht ipasookh.ir