▫️ادامه 👇 ❕یا در روایت دیگر آمده است : " مردی از امام صادق علیه السلام سئوال نمود و گفت: گله ای را همراه چوپانی یهودی یا نصرانی می‌فرستیم و ناگهان پیش آمدی رخ می‌دهد و چوپان ذبح می‌کند، آیا از ذبح شده به دست وی بخوریم؟ حضرت فرمود: "قیمت آن را وارد زندگی ات نکن و از آن نخور؛ زیرا که مساله در ذبح، نام بردن خداست و در آن بر غیر مسلمان اعتمادی نیست. آن مرد گفت: خداوند فرماید: «الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ وَطَعامُ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ حِلٌّ لَّکُمْ» امام صادق علیه السلام فرمودند: پدرم می‌گفت: منظور، تنها حبوبات و نظایر آن است. " " فقال له الرجل: قال الله تعالى: الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ وَ طَعامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حِلٌّ لَكُمْ؟ فقال له أبو عبد الله (عليه السلام): «كان أبي (صلوات الله عليه) يقول: إنما هي الحبوب و أشباهها». " 📚الکافی ج 6 ص 240 ❕بنابراین اگر در آیه مورد بحث به صورت مطلق یا عام گفته شده که طعام اهل کتاب بر مسلمین حلال است در آیات و روایات دیگر , این اطلاق یا عمومیت قید خورده و خاصش وارد شده که مقصود طعامی است که خوک و شراب نباشد و اینکه تنها حبوبات اهل کتاب را می توان استفاده نمود حتی غذاهای گوشتی آنان از حیوانات حلال گوشت هم ممنوعیت مصرف دارد زیرا اهل کتاب ذبح شرعی را رعایت نمی کنند . ❕ بر همین اساس در تفسیر نمونه در مورد آیه مذکور می خوانیم : "  روايات متعددى كه از ائمه اهل بيت ع نقل شده اين مطلب را تاكيد مى‏كند كه منظور از طعام در اين آيه، غير ذبيحه‏هاى اهل كتاب است. در تفسير على بن ابراهيم از امام صادق ع نقل شده كه در باره آيه فوق چنين فرمود: "عنى بطعامهم هاهنا الحبوب و الفاكهة غير الذبائح التي يذبحون فانهم لا يذكرون اسم اللَّه عليها " ";منظور از طعام اهل كتاب حبوبات و ميوه‏ها است، نه ذبيحه‏هاى آنها زيرا آنها هنگام ذبح كردن نام خدا را نمى‏برند"  و روايات متعدد ديگرى كه در جلد 16 وسائل الشيعه در باب 51 از ابواب اطعمه و اشربه صفحه 371 مذكور است .   دقت در آيات گذشته نشان مى‏دهد كه تفسير دوم (تفسير طعام به غير ذبيحه) به حقيقت نزديكتر است، زيرا همانطور كه امام صادق ع هم در روايت فوق اشاره فرموده، اهل كتاب غالب شرائط ذبح اسلامى را رعايت نمى‏كنند، نه نام خدا را مى‏برند و نه رو به سوى قبله حيوان را ذبح مى‏كنند و هم چنين پايبند به رعايت ساير شرائط نيستند چگونه ممكن است در آيات قبل چنين حيوانى صريحا تحريم شده باشد و در اين آيه حلال شمرده شود.... ما انكار نمى‏كنيم كه طعام يك مفهوم وسيع دارد، ولى آيات سابق كه در باره گوشتها بحث نموده و مخصوصا گوشت حيواناتى را كه بهنگام ذبح نام خدا بر آن نبرند تحريم كرده، اين مفهوم وسيع را تخصيص مى‏زند و محدود بغير گوشت ميكند، و ميدانيم هر عامى يا مطلقى قابل تخصيص و تقييد است. و اين را نيز مى‏دانيم كه اهل كتاب مقيد به ذكر نام خدا بر ذبيحه نيستند، از آن گذشته ساير شرائطى را هم كه در" سنت" آمده است، مسلما رعايت نمى‏كنند. " 📚تفسیر نمونه ج 4 ص 277 #شیعه_پاسخ @Rahnamye_Behesht ipasookh.ir