▫️ادامه 👇 ❗️خداوند به نوح علیه السلام خبر داد که جز همان اندک افراد مومن به او , دیگر کسی از قومش به او ایمان نمی آورد , چنانچه که می خوانیم : " به نوح وحى شد كه جز آنها كه (تا كنون) ايمان آورده‏اند ديگر هيچكس از قوم تو ايمان نخواهد آورد بنا بر اين از كارهايى كه مى‏كنند غمگين مباش " " وَ أُوحِيَ إِلى‏ نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلاَّ مَنْ قَدْ آمَنَ فَلا تَبْتَئِسْ بِما كانُوا يَفْعَلُون‏ " ( هود 36 ) ❕این تعداد کم ایمان آورندگان به نوح ع در روایات هشتاد تن معرفی شده اند : " عن أبي جعفر ع في قول الله: «وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ» قال: كانوا ثمانية " 📚تفسير العياشي، ج‏2، ص: 148 ❗️پس از این خبر دادن خداوند نوح ع قومش را نفرین کرد و گفت : " پروردگارا! روى زمين احدى از كافران را زنده مگذار - چرا كه اگر آنها را بگذارى بندگانت را گمراه مى‏كنند، و جز نسلى فاجر و كافر به وجود نمى‏آورند. " " وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً _ إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلاَّ فاجِراً كَفَّاراً " ( نوح 26 _ 27 ) 👌چنانچه که گفتیم نوح علیه السلام به تعلیم الهی دانسته بود که تمام نسل قومش کافر خواهند بود و ایمان نمی آورند , لذا تقاضای هلاکت قومش را کرد , در روایات با صراحت به این نکته تصریح شده است : " فَلَبِثَ فِيهِمْ نُوحٌ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عاماً يَدْعُوهُمْ سِرّاً وَ عَلَانِيَةً فَلَمَّا أَبَوْا وَ عَتَوْا قَالَ رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ  فَأَوْحَى اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ إِلَيْهِ- أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ فَلا تَبْتَئِسْ بِما كانُوا يَفْعَلُونَ [يَعْمَلُونَ‏]  فَلِذَلِكَ قَالَ نُوحٌ ع- وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً " _ قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع أَ رَأَيْتَ نُوحاً ع حِينَ دَعَا عَلَى قَوْمِهِ فَقَالَ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً قَالَ ع عَلِمَ أَنَّهُ لَا يَنْجُبُ مِنْ بَيْنِهِمْ أَحَدٌ قَالَ قُلْتُ وَ كَيْفَ عَلِمَ ذَلِكَ قَالَ أَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا يُؤْمِنُ مِنْ قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ فَعِنْدَ هَذَا دَعَا عَلَيْهِمْ بِهَذَا الدُّعَاءِ. " 📚الكافي ج‏8، ص: 283 _ علل الشرائع، ج‏1، ص: 31 ❕بنابراین دیگر جای این سخن نیست که کسی بگوید استدلال نوح بر عذاب قومش استدلال ضعیفی بود , زیرا استدلال نوح به تعلیم الهی بوده است . 👌در تفسیر نمونه در این رابطه می خوانیم : "اين سخن را هنگامى گفت كه به طور كامل از هدايت آنها مايوس شده بود، و آخرين تلاش و كوشش خود را براى ايمان آوردن آنها به كار زد و نتيجه‏اى نگرفت، و تنها گروهى اندك به او ايمان آوردند.... اين نشان مى‏دهد كه نفرين انبياء، از جمله نوح ع از روى خشم و غضب و انتقام‏جويى و كينه‏توزى نبود، بلكه روى يك حساب منطقى صورت گرفته است، و نوح مانند افراد كم حوصله‏اى نبود كه با كوچكترين چيزى از جا در برود و دهان به نفرين بگشايد، بلكه بعد از نهصد و پنجاه سال دعوت و صبر و شكيبايى و خون دل خوردن، و بعد از ياس كامل زبان به نفرين گشود. در اينكه نوح از كجا فهميد كه اينها ديگر ايمان نمى‏آورند، و علاوه بر آن، بندگان خدا را كه در آن محيط بودند گمراه مى‏سازند، و از اين گذشته‏ نسل آينده آنان نيز فاسد و مفسد است؟! بعضى گفته‏اند اين از طريق آگاهى بر غيب بود كه خدا به او داد، اين احتمال نيز داده شده كه نوح اين مطلب را از وحى الهى استفاده كرد آنجا كه مى‏فرمايد: وَ أُوحِيَ إِلى‏ نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ: " به نوح وحى فرستاده شد كه از قوم تو احدى جز آنان كه ايمان آورده‏اند ايمان نخواهد آورد ... 👈از مجموع اين آيات به خوبى استفاده مى‏شود كه عذابهاى الهى بر اساس حكمت است، جمعيتى كه فاسد و مفسد باشند و نسلهاى آينده آنها نيز در خطر فساد و گمراهى قرار گيرند در حكمت خداوند حق حيات ندارند، طوفان يا صاعقه يا زمين لرزه، يا بلاى ديگرى، نازل مى‏شود و آنها را از صفحه زمين بر مى‏اندازد، همانگونه كه طوفان نوح زمين را از لوث وجود آن قوم شرور شستشو داد. و با توجه به اينكه اين قانون الهى مخصوص زمان و مكانى نيست، بايد توجه‏ داشته باشيم كه اگر امروز هم قومى فاسد و مفسد و فرزندانشان فاجر و كفار بودند بايد منتظر عذاب الهى باشند، چرا كه در اين امور تبعيضى وجود ندارد و اين يك سنت الهى است. 👉 📚تفسیر نمونه ج 25 ص 88 ▫️ادامه 👇