شب آخر در مراسم سينه‌زنی حالات عرفانى خاصى گرفته بود و بسيار در آن مراسم غرق شده بود، به نحوی كه شور و شوق به مانند كسى بود كه به ديدار آقا اباعبدالله(علیه‌السلام) مى‌رفت و به اين جهت ما تصميم گرفتيم كه پشت پيراهنش جمله "مسافر كربلا" را بنويسيم. آن شب در مدرسه در آبادان بوديم، آنجا سخن از زندگى نبود، سخن از يك حالت معنوى و عرفانى بود، صبح روز بعد با اشتياق فراوان در گردان ابوالفضل مشغول مرتب كردن اسلحه و آلات رزم خود بود روز عمليات نيز سعى مى‌كرد در قايق‌هاى اوليه بنشيند شايد از پيشگامان فتح و ظفر باشد البته او قبل از هر چيز پيشگام رسيدن به جاودانگی ابدى شد. 🔻راوی: حسین بنجویی (همرزم شهید) 🌴کانال از تبار رئیسعلی @Raisali_ir