اورژانسهای پیشبیمارستانی
🔹سلسله مطالب حوزه سلامت🔹
بخش هشتم/قسمت دوم
🔹بیشترین آمار مرگ و میر در دنیا، ایران و کاشان مربوط به بیماریهای قلبی و عروقی است. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پرشکی طی سالیان گذشته سیاستهای مختلفی برای کاهش و کنترل آن در پیش گرفته است. یکی از این سیاستها توسعه و تقویت اورژانسهای پیش بیمارستانی است. محمد حسین زیلوچی عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان معتقد است:
🔸استراتژی و راهبرد دوم این است که به گزینههای قبل از عمل جراحی بیاندیشیم. مثلاً تجهیز بخش «سیسییو» و کاری که متخصصین داخلی انجام میدهند. راهی که نسبت به جراحی قلب، کمهزینهتر با اثری بلندمدتتر است.
🔸راه سوم این است که اورژانس پیش بیمارستانی تقویت شود. به خاطر این که بسیاری از افراد که سکته کردهاند به بیمارستان نمیرسند. برای مریضی که سکته کرده است یک زمان طلایی وجود دارد که باید در این زمان سریع به بیمارستان برسد.
🔸این راهها در کشور و در کاشان امتحان شده است. در حدود سالهای 75-74 در این شهر دو آمبولانس و 8 تکنسین فوریتهای پزشکی که دیپلم و پایین تر از دیپلم بودند، خدمات ارائه میدادند. پایگاههای جادهای نیز نداشتیم. ولی به فاصله چهار پنج سال تعداد تکنسینهای فوریتهای پزشکی به 160 نیروی فوق دیپلم و لیسانس افزایش پیدا کرد و تعداد پایگاههای اورژانس نیز چندین برابر شد. وزارت بهداشت تصمیم گرفت اورژانس پیش بیمارستانی را تقویت کند که راهبرد خوبی بود.
🔸راه بعدی این است که نگذاریم کسی سکته کند که نیازمند «سیسییو» و «اتاق عمل» و «بیمارستان» شود. راهبرد چهارم این است که بگوییم اصلاً چرا باید شهروندان دچار بیماریهای قلبی شوند؟! بیاییم ریسکفاکتورهایی را که به بیماریهای قبلی و عروقی منجر میشود کنترل کنیم. یکی از این موارد فشار خون است.
⬅️ ادامه دارد.
⬅️ تاریخ انتشار: یازدهم خردادماه 1403