پایان هفته‌ی خوب هفته‌ی دوم آبان با یک بازده خوب 4 درصدی در شاخص کل به پایان رسید و بعد از هفته‌ی اول شهریور، این بهترین بازده هفتگی 17 اردیبهشت به بعد بود. بورس بدون اینکه پول خاصی از بیرون بازار به آن سرازیر شود، یک برگشت خوب تجربه کرد و امیدواری سهامداران به ادامه سال و تجربه‌ی روزهای پررونق بسیار افزایش پیدا کرد. امروز مطابق پیش‌بینی‌ها، بازار متعادل و شل‌تر از دیگر روزهای این هفته بود و ارزش معاملات خرد نیز به حدود 4000 میلیارد تومان افت کرد. به نظر می‌رسد بعد از یک رشد نسبی خوب در اکثر سهم‌ها، این توقف و استراحت طبیعی باشد. نکته قابل‌توجه در مورد بازار امروز، افزایش سرانه خرید با منفی شدن سهم‌ها بود. در واقع زمانی که سهم‌ها منفی می‌شدند، خریداران قدرتمندی روی تابلو برای خرید آماده بودند. همین شرایط باعث شد، برخلاف انتظار خیلی‌ها، نمادها منفی خاصی ندهند. خریداران حقوقی حقوقی‌ها این روزها تقاضای خوبی در خرید سهام دارند. معاملات بلوک خرده فروشی (نمادهای 2) به خوبی نشان می‌دهد روزانه بسیاری از حقوقی‌ها در پی خرید نمادهای مدنظر خودشان هستند. روی تابلو نیز زمانی که نمادها در محدوده‌های جذاب قرار می‌گیرند، شاهد افزایش تقاضا از سوی حقوقی‌ها هستیم. به نظر می‌رسد شرایط نقدینگی شرکت‌های سرمایه‌گذاری و هلدینگ‌ها به گونه‌ای است که توانایی خرید سهام در شرایط فعلی را دارند. البته از طرف دیگر بسیاری از اشخاص حقوقی مانند خیلی از حقیقی‌ها برنامه فروش نیز دارند. این طبیعت بازار است و نمی‌توان همیشه انتظار خرید از همه داشت. در هر صورت یکی از دلایل پایدارتر شدن شرایط بازار در دو هفته اخیر، افزایش تقاضای خرید توسط حقوقی‌ها است. جایگزینی خودروهای زیان‌ده با خودروهای سودده کارشناسان حوزه صنعت خودرو معتقد بودند، امکان تحویل خودروهای ثبت‌نام شده در طرح یکپارچه با زیان عملیاتی به‌ازای هر تحویل وجود ندارد و باید قیمت فروش این کارخانه افزایش پیدا کند یا خودروهایی که نرخ فروش کارخانه‌ی آنها بالاست و زیان عملیاتی ندارد، جایگزین این‌ها بشود. پیش‌بینی‌ها درست درآمد و شاهد آن هستیم که خودروسازها در حال جایگزین کردن خودروهای جدیدتر (که قیمت کارخانه‌ی بالاتری دارند) با خودروهای قبلی است. به این ترتیب به نظر می‌رسد به مرور زیان عملیاتی خودروسازها خصوصا ایران‌خودرو کاهش پیدا کند. البته آن انتظار تحول را از این شرکت‌ها دیگر نمی‌توان داشت. سیاست‌گذار صرفا می‌خواهد خط تولید نخوابد و سودآوری و اصلاح واقعی ترازنامه این دو شرکت برایش اهمیتی ندارد. روند کاهشی نفت بازار نفت با فروکش کردن تب تقاضا، توانایی حفظ قیمت‌های بالا را ندارد. بحران‌های مختل‌کننده عرضه (مانند جنگ غزه) یا برنامه‌های کنترل عرضه (کاهش تولید خودخواسته) نیز نمی‌تواند به‌صورت پایدار داغی بازار را حفظ کند. به نظر می‌رسد قیمت نفت در کوتاه‌مدت توانایی کاهش تا 70 دلار (هر بشکه نفت برنت) را دارد. قیمت‌های کمتر از 70 دلار محدوده‌ای است که آمریکا قصد پر کردن ذخایر استراتژیک خودش را دارد و به همین دلیل افت به کمتر از 70 دلار فعلا در کوتاه‌مدت تصور نمی‌شود. این افت قیمت برای برخی شرکت‌های کامودیتی‌محور ما (قیمت کامودیتی‌های دیگر مثل فلزات یا محصولات پتروشیمی برخلاف نفت داغ، چندان بالا نرفت) می‌تواند باعث افت درآمد و سود شود. اما از سوی دیگر به‌شدت می‌تواند درآمدهای نفتی بودجه را دچار کاهش کند. افزایش کسری بودجه معمولا منجر به تورم و رشد نرخ دلار می‌شود. 1402/08/17