چادر مشکیِ مادرها .. تنها پناهی‌ست که ... وقتی از عالم و آدم بُریدی .. بغل باز می‌کند و .. می‌شود خیمه‌یِ امن و آسایش‌َت .. تو هم اگر بی‌پناه شدی و تنها .. یادت نرود ! مادرها همیشه چشم‌انتظارِ برگشتنِ بچه‌ها می‌مانند .. آغوش باز می‌کنند قدِّ تمام دلتنگی‌ها و تنهایی‌ها .. تو هم اگر بی‌پناه شدی و تنها.. قلبت را روی دست بگیر فرار کن به طرفِ .. سایه‌ی مادرانه‌ی چادرش بگو : «یومّاه! آمدم گریه کنم ... خوصله‌َم را داری ؟!» بعد هم غرقِ در مأوای مادری‌ش نفس بکش ... 💔