بعد از ماه رمضان اولین اشتباه و انجام گناه مساویه با انجام گناه های بعدی و بعد از اون شروع ناامیدی. اونوقته که کل سال رو درحالی که ناامیدانه گناه میکنه و امیدی به بخشش و شروعی تازه نداره سپری میکنه. نمیدونه که بزرگترین اشتباه اینه که کلا سمت توبه نره و این حرکت چقدر شیرینه. دست و پا زدن تو منجلاب گناه اون حالتیه که دوست دارم ببینم و دوست ندارم حتی برای یک ساعت هم شده فکر توبه به سرش بزنه :) اما متاسفانه نماز یکشنبه های ماه ذی القعده امیدوار کننده است و میترسم با این نماز آشنا بشه و باز اون امیده برای استواری در راه خدا برگرده 😓😥 امروز میتونه روز شروع و امیدی تازه برای عده ای باشه که دوست دارم این فرصته از دستتون بره. این حرفم به اوناییه که نمازو خوندن : ببین اگه خودت خوندی دیگه به کسی نگو که چنین نمازی هست 😤😤 @sheitan_graphy