🍃🌸 دستم گُر میگیرد از داغی #چای ؛ دربِ #بالکن را تا آخر باز میکنم و همزمان که دستم تور ِ #پرده را نگه می‌دارد ، با سرپنجه ی پا #گلدان فلزیی و #طلایی رنگ قلمه #پتوس را هُل میدهم کنجِ درگاه تا بسته نشود! صدایِ #زندگی و شلوغ پلوغیِ آن طرفِ #پنجره سُر می‌خورد و می آید تویِ اتاق ؛ دارم موهایم را #گوجه ایی بالایِ سرم میبندم ، اولین پیچ را داده ام و میرسم به پیچ دوم الان اگر #مامان کنارم بودند دادشان در می آمد که چقدر میکشی این موهایِ بیچاره و زبان بسته را! چند تار ِ مویِ سفیدِ زودتر از موعد، کنارِ شقیقه ام #لبخند زنان نگاهم می‌کنند و وادارم می‌کنند لبخندشان را جواب بدهم ‌؛ به نظرم #زیبا و پرتجربه می آیند ! چشمم می چرخد و می افتد به #گنجشک کوچکی که به امید واهی پشتِ پنجره روی سنگ ها نوک می‌کوبد انگار دیرتر از بقیه رسیده و ارزن و برنج ها ته کشیده! می ایستد و از گوشه ی چشمش نگاهم می‌کند و کمی بعد می‌رود... داغی چای کمتر شده ، هنوز از بیرون صدایِ زندگی سُر می‌خورد تویِ اتاق پشتِ پنجره دوباره پر شده از ارزن اما هنوز گنجشکی نیامده فکر کنم دلِ کوچک و نازُکش هزار تکه شد و شکست! دلانه هات رو برام ارسال کن🍃🌸👇 @Aseman100