‍ ⭐️ ای قبول کننده‌ی روان و ای خریدار بی هنران! و ای همدم پردردان، هر دمی که در همدمی‌ِ تو دم نمی‌زند بی دم گردان، آنگه همدمِ وی باش. ای جان من! هر چه از ماست بر ماست، اما تا هم دیده بان احوال خویشم، از این معنا همیشه دل ریشم. چون همه تو باشی من کیستم؟ آه از بیچارگی و بی کسی ما آه از مفلسی و بینوایی ما آه از غربت و تنهایی ما... ای جان من! از همه بریده، به تو پیوستم. چون تو چنين کنی کجا بایستم و اگر تو بیفکنی که گيرد دستم؟ من بنده توام پر عیب و مغرور، گه نزدیکم وگه دور. به این مورِ جفاکارِ گریزپایِ بی وفا هر سیاستی که فرمایی سزاوارم؛ اما از آنجا که حدّ کرم توست اگر از این نوع هزاران از ما صادر شود هیچ است؛ از ما جرم و از تو کرم.