چه نعمتی است نادانی برای بالِ پرنده؛ دانستن، حجمِ قفس را به رخِ بالِ پرنده می‌کشد. خوشا به حال آنان‌که نمی‌دانند و بال‌هایشان با قفس فالوده می‌خورد! به‌قول بیدل: زین پیش که دل قابلِ فرهنگ نبود از پیچ‌ و‌ خمِ تعلقم ننگ نبود آگاهی‌ام از هر دو جهان وحشت داد تا بال نداشتم قفس تنگ نبود