دِلا تو شَهْد مَنِهْ در دَهانِ رَنْجوران حَدیثِ چَشمْ مَگو با جَماعَتِ کوران اگر چه از رَگِ گَردن به بنده نزدیک است خدایْ دور بُوَد از بَرِ خدادوران درونِ خویش بِپَرداز تا بُرون آیند زِ پَرده‌‌ها به تَجَلّی چو ماه، مَسْتوران