او را رسد که گوید: "یُحِبّهُم".  نیک بشنو ای دوست!  صد دِله یاری و یارِ یکدله خواهی! آفتاب همه‌ی جهان را تواند بود، که روی او فراخ است، به همدان و بغداد و اصفهان رسد و هنوز روی او مانده بوَد. اما سرایِ تو تا به همگیِ خود، روی در آفتاب نیاورد هیچ شعاعی نصیبِ او نتواند بود. نامه‌های عین‌القضات همدانی @TAMASHAGAH