🍃💐 مپیچ در سرِ زلف و بنفشه تاب مده حجابِ ظلمتِ شب را به آفتاب مده دلِ خراب، به چشم تو حال خود می‌گفت به غمزه گفت که افسانه را به خواب مده به روز گریه دلم را شکیب می‌فرمود به های‌های بگفتم سخن به آب مده چو ما ز لعل تو آب حیات می‌جوییم به جانبی دگرم وعده‌ی سراب مده صبا! شَمامه‌ی خاکِ دیارِ یار بیار دگر مشام مرا زحمت گلاب مده بپوش سرّحقایق زسفله «ابن‌حسام!» خراجِ گنجِ معانی به هر خراب مده... https://eitaa.com/TAMASHAGAH