📜 مقتل شناسی(۱۳) ۱۴. روضة الشهدا کمال الدین حسین بن علی واعظ کاشفی، مبتکر سبک قصه پردازی و پردازش پندگونه از وقایع تاریخی است. او که سنی یا شیعه بودنش معلوم نیست، شیفته اهل بیت(ع) بود و برای جذب عوام، حوادث تاریخی بویژه، حادثه عاشورا را با نثری دلپسند به داستان درآورد و در این میان مطالب معتبر و غیر معتبر و مستند و بدون سند را با هم درآمیخت. 🔹سبک جدید، فارسی بودن و انگیزه مؤلف برای خواندن کتاب در مجالس عزا، موجب شد تألیف کاشفی، نه یک اثر تاریخی، که یک اثر تبلیغی و حتی تخیلی شمرده شود. متأسفانه عدم توجه به این مطلب، قرائت و استنساخ متكرر آن، تا آن جا که سخنرانان مجالس سوگواری امام حسين علي را، «روضه خوان» نامیدند. 🔸زمینه ورود بسیاری از اطلاعات نادرست این کتاب را به فرهنگ عاشورا فراهم ساخت. مصحح و حاشیه نگار کتاب، میرزا ابوالحسن شعرانی نیز در مقدمه ای که براین کتاب نوشته، به این موضوع اشاره کرده است: «از نقل ضعیف در روضة الشهدا عجب نباید داشت، چون در ادای مقصود واعظ، قوی است، اگر چه برای مقصود مورخ کافی نیست». 🔻پیش از شعرانی، میرزا عبدالله افندی، همکارعالم و کتابشناس علامه مجلسی، اکثر روایات این کتاب و بلکه همه آن را مأخوذ از کتب غير مشهوره و غیرقابل اعتماد دانسته. محدث نوری برخی گزارش های کتاب را بدون پشتوانه تاریخی خوانده و شهید مطهری آن را پر از دروغ، وتأليف و نشر این کتاب را مانع مراجعه به منابع اصلی و مطالعه تاریخ واقعی امام حسین(ع) دانسته است. شهید قاضی طباطبایی نیز مطالب آن را در مقام تعارض با مقاتل معتبر، ساقط و بی ارزش می داند. 👇👇 @Taammolate_talabegi