✍ لباس دین(۳) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز( این اصل را در پست قبل توضیح دادیم از طریق هشتک ها مراجعه کنید): ٢. لباس تبلیغ 🔸یکی از توجيهات شایع در دفاع از لباس متمایز روحانیت، آن است که این تمایز باعث شناخته شدن می شود. شما از خیابان رد می شوید، و در بازار خرید می کنید و در مسجد حضور پیدا می کنید. مردم از کجا بدانند که شما روحانی و عالم دین هستید تا به شما مراجعه کنند؟ این پوشش متمایز، آنها را به سوی شما هدایت میکند. گاه نیز می گویند: این لباس خدمت به دین است و چون کار دین، زمان و مکان ندارد، ما با پوشیدن آن در همه جا و همه ساعات، خود را در معرض مردم قرار می دهیم. 🔻اما جواب: وقتی شما اصل اولیه تأسیس می کنید، ادله ای که برای خروج از آن اقامه می شود، باید متفاوت از شرایط تحقق اصل اولیه باشد؛ به این معنا که این استدلال دقیقا در زمان انبیا و اهل بیت (ع) نیز وجود داشت؛ یعنی همان طور که مردم، ما را در منطقه خودمان می شناسند، خواه لباس روحانیت به تن بکنیم یا نکنیم، انبیا و اوصیا نیز همین طور بودند و در منطقه خودشان شناخته شده بودند. از سوی دیگر همان گونه که ما اگر از محل زندگی خود بیرون برویم و مثلا وارد محلات یا شهرهای دیگر شویم، یا کسی از اطراف بیاید ما را نمی شناسد، آن زمان نیز همین طور بود؛ حتی برخی از اهل مدینه یا کوفه، حضرات را نمی شناختند. حکایت های فراوانی در این زمینه نقل شده است که مولف پنج قضیه تاریخی را به عنوان شاهد مطرح می کنند(إن شئت فارجع). #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi