✍ لباس دین(۶) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز: ۴. تأثیر مثبت در خود مبلغ 🔸برخی این گونه استدلال می کنند که این لباس، لباس تقواست. برای همین نیز بازدارندگی برای خود شخص درست می کند. وقتی یک طلبه، هرچند کم تقوا این لباس را می پوشد، ناگزیر است برای حفظ حریم آن هم که شده، از بسیاری از محرمات و رفتارهای خلاف عرف اجتناب کند و خود این، زمینه ساز خودسازی در شخص می شود؛ چنانکه او را به مطالعه وادار می کند؛ زیرا همیشه هراس دارد که نکند کسی از راه برسد و درباره یک مسأله شرعی یا عقیدتی یا تاریخی، پرسشی را مطرح سازد. بنابراین ناگزیر از کار علمی است. 🔻در پاسخ از این مطلب به این نکته توجه می دهیم که: الف) این دلیل و امثالش، دلیل فقهی برای خروج از اصل اولیه مذکور نیستند. ب) بدترین روش تربیتی، همین چیزی است که آقایان به آن استدلال می کنند. عمل کردن بر اساس محذور اگر کوتاه مدت باشد، می تواند راهکاری برای ترک یک عادت بد یا تخلق به یک عادت پسندیده باشد؛ اما اگر این رویه ادامه یابد و شخص ناگزیر، همیشه در یک وضعیت اکراه قرار گیرد، نه تنها تأثیر مثبت تربیتی ندارد؛ بلکه زمینه ساز نفاق می گردد و تکرار ناخواسته و اجباری این وضعیت به شخصیت دوگانه منتهی می شود. #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi