#تحلیل_بازار مارپیچ نزول بازار سهام دچار مارپیچ نزول شده است و هر اقدام مداخله ای هم صورت می گیرد، برای جلوگیری از این نزول کارساز نمی افتد. از ابتدای سال تا امروز بارها دامنه ی نوسان تغییر پیدا کرده است اما در نهایت این دامنه ی نوسان نبوده که جلوی افت را گرفته. هر موقع پولی برای حمایت از بازار وارد آن شده بازار سهام شرایط بهتری پیدا کرده و هر موقع این پول تمام شده مجددا وضعیت خراب شده است. حالا هم فارغ از اینکه دامنه ی نوسان یک درصد باشد یا سه درصد یا حتی 6 درصد، برای درست شدن بازار سهام نیاز به پول حمایتی سنگینی است. پول حمایتی مشابه چیزی که چینی ها به بازار سهام خودشان تزریق کردند. اینکه اصلا الان ضرورتی برای تزریق پول به بازار سهام از نظر سیاست گذاران اقتصادی کشور وجود دارد یا نه بحث دیگری است. در ابتدای دولت پزشکیان صحبت از 50 همت حمایت پولی از بازار سهام شد که ظاهرا چیزی حدود 5 همت آن محقق شده و بقیه محقق نشده است. بازار سهام چون درگیر مارپیچ نزول است، در حال حاضر پول حمایتی بیشتری برای خارج کردن بازار سهام از بحران وجود دارد. یا اینکه باید صبر کرد این دوران به سرانجام برسد و بعد از آن خود بازار (اگر پتانسیل رشد داشته باشد) رشد خواهد کرد. مارپیچ جنگ ایران درگیر یک مارپیچی شده که به آن مارپیچ جنگ می گویند. معروف ترین مارپیچ جنگ، جنگ جهانی اول است. کشورها در آن دوره به مرور درگیر جنگ فراگیر شدند و ورود هر کدام از آنها به این مارپیچ و اوج گرفتن حداقل 2 سال طول کشید. نمی توان گفت چه اتفاقی می تواند ما را از این مارپیچ بیرون بکشند و اصلا نمی توان گفت این مارپیچ با شکست برای ایران تمام می شود یا پیروزی، اما چیزی که قطعی است، هزینه سنگینی در این مسیر است. هزینه ای که شاید شباهتی به جنگ های کلاسیک هم نداشته باشد. اجازه بدهید یک مثال بزنیم. همین اخلال در صادرات از خارگ و صادرات از مبادی دیگر می تواند 5 تا 7 میلیارد دلار درآمد ارزی در شش ماهه دوم را کاهش دهد. مارپیچ ناامیدی فعالان بازار سهام ایران تقریبا بالاترین هزینه وضعیت یک سال گذشته را داده اند. قبل از شروع این داستان جنگی، بورس ایران به فنا رفته بود. ریزش شدید اردیبهشت 1402 تا شهریور همان سال که تحت تاثیر سیاست های بودجه ای دولت در مورد نرخ گاز و غیره بود را به خاطر بیاورید. حتی اردیبهشت امسال نیز این سیاست ها ضد تولید و ضد صنعت ادامه داشت. حتی در دولت چهاردهم هم بخشی ادامه خواهد یافت. اما علاوه بر آن رشد دلار و سکه و افت مداوم قیمت سهام، خصوصا در مورد سهامی که شناور بالایی دارد (مردم بیشتر درگیر هستند) باعث شده است که یک مارپیچ ناامیدی شدیدی نیز برای سهامداران تجربه شود. مارپیچی که از آن اردیبهشت کذایی هر موقع به 2 میلیون واحد شاخص رسیده، متوقف شده است. ناامیدان منتظر هستند تا ببینند دست غیب اینبار هم در دو میلیون به دادشان خواهد رسید یا نه. مارپیچ گیر بخشی از فعالان بازار سهام که اتفاقا ضرر سنگینی کرده اند و از این نظر محق هستند به همه چیز گیر می دهد. از ساز و کارهای معاملاتی مثل دامنه تا دیگر ابزارهای سرمایه گذاری مثل صندوق درآمد ثابت، اوراق و حتی صندوق های طلا. این عزیزان از طرفی محق هستند چون ضرر کردند در بازار که به سیستم اقتصادی حاکم اعتماد کردند اما از طرفی بسیار آسیب رسان هم هستند. بازار سهام محوریت تشکیل بورس در ایران است اما دیگر ابزارها نیز به هر حال در سالیان گذشته ایجاد شده و توانسته از سرمایه گذاران را از دیگر بازارها جذب کند. اما همین صندوق ها درامد ثابت در مقابل سیستم بانکی نسبت به سه چهار سال پیش کوچکتر شده است (نسبت صندوق های درامد ثابت به سپرده های بانکی از 9 درصد در سال 99 به 5 درصد در شرایط فعلی رسیده است). همین سال گذشته بانک مرکزی تمام تلاشش را کرد تا صندوق های طلا را ببندد و همه چیز را در تاریکخانه ی خودش سیاست گذاری کند. ما ضرر کرده ایم اما نباید برای رهایی از این ضرر، نقش تخریب چی برای دیگران را بازی کنیم. #حسن_کاظم‌زاده