ما وقتي به سيره زندگي شهدا نگاه مي‌كنيم به شاخص‌هايي مي‌رسيم كه بين همه شهدا مشترك است. اينكه از كودكي مسيرشان را همانگونه كه در نماز آمده «اهدناالصراط المستقيم» انتخاب كرده‌اند، حقيقتي است كه در مورد شهدا وجود دارد. برادرم حسين در واقع يكي از همان شهداست و زماني كه من، خانواده‌ام و بستگانم به آن ويژگي‌ها فكر مي‌كنيم چيزي جز همان سيره شهدا نمي‌بينيم. اينكه حسين از كودكي و قبل از اينكه مكلف شود، نماز مي‌خواند، همان حركت در مسير مستقيم است. همه شهداي ما به نماز تأكيد دارند، همه آنها در سفارش‌ها و وصيتنامه‌هايشان به امام‌حسين (علیه السلام) اشاره دارند. اينها نشانه‌هايي است كه شهيد فصيحي در زندگي‌ كوتاهي كه داشت از آنها پيروي كرد. او هم مثل همه شهداي ديگر، مسير شهادتش را از راه عمل به توصيه‌هايي پيدا كرد كه امام حسين(علیه السلام) همه ما را به آن دعوت كرده است. اين را هم بگويم خصلت‌هايي كه حسين داشت در وجود ما نبود. او آنقدر تحت تأثیر مسيری كه در پيش گرفته بود قرار داشت كه همه به او علاقه‌مند بودند. با وجود اينكه سال‌هاي زيادي از شهادت حسين گذشته است وقتي به گذشته نگاه مي‌كنيم همان سيره زندگي كه بزرگان دين به ما سفارش كرده بودند را در وجود شهيدمان مي‌بینيم و به آن افتخار مي‌كنيم. کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398