✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#آیات_المهدی ٢۴» روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠١/٢٧ ✍️ مناسبت روز: امروز بیست و پنجمین روز از ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای گذشته، سخن امروز را نیز با یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم آغاز می‌نمائیم: 💠 «لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً أَليما»: «اگر [كافر و مؤمن‏] از هم متمايز مى‏شدند، قطعاً كافران را به مجازات دردناكى عذاب مى‏کردیم» (فتح/٢۵) در این آیه خداوند به سنّت «تَزایُل» به معنای «ضرورت جدا شدن کامل دو گروه کافر و مؤمن از هم» اشاره می‌نماید، و آن را یکی از دلایل تأخیر در نزول عذاب الهی بر کافران می‌داند؛ چنانچه مفسرین آورده‌اند که در ماجرای صلح حدیبیه، مؤمنینی در مکه بودند که جبهه‌ی ایمان آنها را نمی‌شناختند یا به تعبیر دقیق‌تر، عده‌ای به ظاهر کافر بودند ولی در باطن مؤمن! لذا خداوند به پیامبر اکرم دستور صلح داد تا فرصت لازم برای جدایی کامل مؤمنان از کافران ایجاد شود و مؤمنین همراه کافران کشته نشوند. ✍️ البته مفسرین بنا بر روایات اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) این آیه را از «آیات المهدی»، و «تزایل» را یکی از فلسفه‌های تأخیر در ظهور حضرت صاحب الزمان (عج) دانسته‌اند؛ چنانچه در روایتی آمده که خدمت امام صادق (ع) عرض کردیم: «آیا امیرالمؤمنین (ع) در راه دین خداوند، نیرومند و شجاع نبودند؟» حضرت فرمودند: «آری، چنین بودند»؛ پس عرض کردیم: «چرا (بعد از رحلت رسول خدا) گروهی بر ایشان غلبه کردند و حضرت از (حق مسلّم) خودشان در برابر آن‌ها دفاع نکردند؟ امام فرمودند: «یکی از آیات قرآن، مانع این کار شد» و سپس آیه «لو تَزَیَّلوا لعَذَّبْنَا الذِینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلیمًا» را تلاوت کرده و فرمودند: «خداوند در میان فرزندان کفّار و منافقان و (در صُلب آنها) مؤمنانی را قرار داده بود و آن حضرت بنا نداشتند تا زمانی‌که آن فرزندان به دنیا بیایند با آن‌ها بجنگند! (و آنها را نابود نمایند) لذا زمانی‌که آن‌ها به دنیا آمدند، حضرت علی (ع) با آن‌ها که دشمنی خود را ابراز کردند، (یعنی ناکثین و قاسطین و مارقین) جنگیدند» و سپس حضرت صادق (ع) اضافه نمودند: «درباره قائم ما اهل‌بیت نیز چنین است و آن حضرت، زمانی ظهور خواهند کرد که مؤمنانی که در نسل کفّار هستند، متولّد شده باشند؛ آنگاه آن حضرت قیام کرده و کافران را نابود می‌نمایند»: «...کَذَلِکَ قَائِمُنَا (عج) أَهْلَ الْبَیْتِ (ع) لَنْ یَظْهَرَ أَبَداً حَتَّی تَظْهَرَ وَدَائِعُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا ظَهَرَتْ ظَهَرَ عَلَی مَنْ ظَهَرَ فَقَتَلَهُ» (کمال الدین، ج۲، ص۶۴۱/ البرهان/ نورالثقلین) همچنین صادق آل‌ محمد (ع) در روایتی دیگر، درباره‌ی آیه‌ی «لو تَزَیَّلوا...» فرمودند: «هرگاه خداوند، کفّاری را که از نسل مؤمنان و مؤمنانی را که از نسل کفّار متولّد می‌شوند به دنیا آورد، آنان را که کفر ورزیدند، عذاب خواهد کرد»: «...لَوْ أَخْرَجَ اللَّهُ مَا فِی أَصْلَابِ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ الْکَافِرِینَ وَ مَا فِی أَصْلَابِ الْکَافِرِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ لَعَذَّبَ الَّذِینَ کَفَرُوا» (بحارالأنوار، ج۲۹، ص۴۳۷/ نورالثقلین/ البرهان) ✍️ و اما چند نکته درباره آیه فوق‌الذکر: 1️⃣ یکی از فلسفه‌های طولانی شدن غیبت امام عصر (عج)، جاری شدن سنّت «تزایل» است؛ بدین معنا که کافران و مؤمنان، کاملاً از هم جدا شوند، و حتی در نسل و صلب دشمنان امام زمان (عج) نور مؤمنی باقی نمانده باشد؛ تا در زمان ظهور و قیام حضرت کنند، مؤمنی ولو در صلب کافری از بین نرود؛ 2️⃣ کار اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، پرورش انسان‌هاست، نه از بین بردن آن‌ها! لذا حضرات معصومین (ع) نه تنها به انسان‌های موجود توجه دارند، بلکه حتی به نسل‌های بعدی آن‌ها نیز توجه می‌نمایند؛ 3️⃣ هیچ‌گاه نباید درباره حکمت الهی و سیره حکیمانه پیامبران و امامان معصوم تردید و اعتراض کرد و قضاوت عجولانه نمود؛ چراکه فلسفه‌ی بعضی از افعال آن‌ها در ظاهر برای ما معلوم نیست؛ و خداوند و انبیاء و اولیاء الهی نکاتی را می‌دانند که ما نسبت به آنها جاهل هستیم! مثل وجود نور مؤمنین در اصلاب کافران. 💙هیات الشهداء