💠
   فتوا
🔸 «فتوا» آ‌ن مطلب زنده با فتوّت و جوانی و است؛ حرف های كهنه را نمی ‌گویند فتوا. كسی حرف های دیگران را نقل كند و به نام خود جا بزند، این فتوا نیست، این تقلیدِ سرگردان و شناور است؛ آن است كه زنده باشد و خود انسان داشته باشد. ممكن است كه ده‌ مرجع یك نحو فتوا بدهند اما هیچ كدام از دیگری نگرفته است. 🔸 شما می بینید اینهایی كه به عمق اقیانوس می روند و سنگین ‌ترین گوهرها را با غوّاصی در می‌ آورند، این گوهرها شبیه هم اند؛ اما هر کدام خودشان رفتند غوّاصی كردند و از عمق اقیانوس در آوردند، چون گوهرها شبیه هم اند نباید گفت پس اینها از هم گرفتند! الآن شما می‌بینید در این رساله‌هایی كه مراجع عظیم ‌الشأن ما نوشتند فتواها شبیه هم است _ البته همین است فتواها باید شبیه هم باشند؛ اگر اختلاف مختصری هست در فروعاتِ خیلی جزئی است _ اما همه‌ آنان با شصت سال, هفتاد سال جان كندن، در ، غوّاص شدند و رفتند در عمق اقیانوس و گرفتند. از یک مرجع سؤال بكنی به چه دلیل، می‌ گوید به فلان دلیل, به فلان دلیل؛ این طناب را وصل می ‌كند تا عمق اقیانوس، می‌ گوید من رفتم آنجا و این را آوردم؛ این را می ‌گویند . اگر حرف دیگری را نقل كند كه «فَتی» نیست، این كهنه و فرسوده است؛ این است نیست؛ «فتوا» آن است كه فتوّت و و و را به همراه داشته باشد. 📚 سوره مبارکه نمل جلسه 9 تاریخ: 1391/02/25 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra