شَهدِ شیرینِ لَبانَت را ، عَسل نامیده اَنـد لَحظه اےدور از تو بودن را،اَجَل نامیده اند مَن برایم مَعنی اَش،بوسیدنِ لبهایِ توست! آنچِه را"حَی علی خَیرالعَمل" نامیده اند حلقه اےدورت ڪشیدم،تاڪه مالِ مَن شَوے بعدازآن سیاره ےمَن را،زُحل نامیده اند ! سالها جان ڪَندم وچیزےنگُفتے،جُز سڪوت! پاسخِ تلخِ تو را،عَڪس العَمل نامیده اند بَس ڪه پیشِ چشمِ این نامردُمان خَندیده ام حاصلِ شب گریه هایم را غَزل نامیده اند..