می توانی مست گردی در لب میخانه ام وقت غمگین بودنت، تکیه کنی بر شانه ام آمدی و در نگاه عاشقم شیرین شدی تیشه ی فرهاد کو؟ از عشق تو دیوانه ام نازنينم! مهر تو در سینه ام گل کرده است عطر تو می آید از هر گوشه ی کاشانه ام بر دل مینایی ات حیران شده آهوی دشت می گدازد بال و پر در حسرتت پروانه ام دوست دارم با همین شعرم تو را مهمان کنم گفته بودی: پرتوقع نیستیّ و... " قانع ام " شربتی از کنجبین باغ دل آورده ام غم گذرگاهی ندارد کنج این ویرانه ام بگذر از دنیای غمگین بودنت، با من بیا رهسپار عشق شو، با طالع شاهانه ام ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌