روزگارا قصد ايمانم مكن زآنچه می‌گويم پشيمانم مكن كبريای خوبی از خوبان مگير فضلِ محبوبی ز محبوبان مگير گم مكن از راه، پيشاهنگ را دور دار از نامِ مردان، ننگ را گر بدی گيرد جهان را سربه‌سر از دلم اميّد خوبی را مبر چون ترازويم به سنجش آوری سنگ سودم را منه در داوری 🍃🌹🌾🌹🍃