کبوتر دل من راهی خراسان شد دخیل پنجره فولاد آن گلستان شد ورودی حرم از صحن انقلاب خوش است برای عرض ارادت به پیش سلطان شد سرم به زیر و مثل همیشه دست بر سینه دوچشم پر زگناهم زشرم گریان شد تمام غصه ی عالم به روی دوشم بود به محض دیدن بارگاه روبه پایان شد چقدر در حرمت اعتکاف میچسبد وجود من پر عطر گلاب و ریحان شد 🌸