دل ساحل نشین من شکار موج دریا شد به گرداب جنون پیچید غرق آرزوها شد چراغ چشمک فانوس، نیرنگ رسیدن داشت شب خوش باوری هایم مزار صبح فردا شد چه کردی با نگاه من که از اعجاز چشمانت تمام گم شدن هارا، نشان گردید و پیدا شد کجای این شب بی خواب گذشتی از خیال من که راز اشک های من برون لغزید و افشا شد نگاه تو تغزل را چنان بر تار و پودم ریخت که پیر واژه های من جوانی کرد و زیبا شد