تا نام تو ای میوه ی ممنوعه به ﻟﺐ ﺭﻓﺖ اندیشه ی نو بر تن ِ گل های طرب رفت گنجشک ِ دلم در پی ِ خرمای ِ بمی بود ازعشق لبت پرسه زنان سمت ﺭﻃﺐ ﺭﻓﺖ در ﺗﺎﺏ ﻭ تبت بودم و گاهی ﻧﺸﻤﺮﺩﻡ ﺑﺮ ﺳﺎﻋﺘﻢ ﺁﻥ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎیی ﮐﻪ ﻋﻘﺐ ﺭﻓﺖ یک پنجره‌ بر خط افق جلوه نمودی از شهر ِ فلاکت زده ﺗﺎﺭیکی ِ ﺷﺐ ﺭﻓﺖ "استاد ِسخن" از غم ِ عشقت چه نویسد وقتی تو ندانی که چه بر اهل ِﺍﺩﺏ ﺭﻓﺖ محصول ِ دعا بوده که بر قلب ِ سیاهی شمشیر ِ تکبُر شکن از فرط غضب رفت بانو‌ عسلم نم نم ِ امواج ِ سرشکم از چشم دلم آمد و از گونه به لب ﺭﻓﺖ ✍علی_قیصری