آه غم را نگذارید به پایان برسد تا ز رنجی بسرایم که به جانان برسد درد، بی‌واسطه‌ پهنای جگر را سوزاند و نیامد خبری تا که به درمان برسد قطره‌ای اشک میان خس و خاشاک نشد آب امید که بر دانه‌ی ریحان برسد.. مرده‌ی عشقم و بیش از همه محتاج به آن رعد آواز جنونی که ز نالان برسد.. حالِ شیدایی‌ پیکر به تب و اشک رسید و بعید است دگرباره به سامان برسد.. ابر بارید و ز باریدن خود شرم نکرد که در آن گریه سهیمم که ز هجران برسد..