خودم اسیر شب اما چو شمع می تابم مثال شعله پر از اضطراب و بی تابم خیال خام رسیدن به خمره ی لبهات دوباره میبردم که نمی‌برد خوابم رسانده ام همه ام را پی رسیدن تو اگر برای رسیدن به خویش نایابم به شب نشست و نشست ازشراب شعرم دست سحر نمیرسد و از سراب سیرابم