اگر چـــــه با همه ی غصه ها گلاویزی شبیه کـــــــوهی و هرگز بــــــهم نمیریزی بهار، فصلِ دل انگیز عشق در راه است ولی تو در همه ی چار فصل ،پایــــــیزی میانِ این هــــــمه نامردمی عصرجدید خــــــداکـــند که تو از هر خطا بپرهیزی دلت که از قفسِ روزگـــــــــار میگیرد درون ِکنجِ دلم، شهـــــــــــریار تـــــــبریزی بیا و خستگی ات را بــــــــریز در فنجان بیا؛ تو با همه ی خستگی دل انگیزی ببخش غیرِ همین چند بیت ِ بی سر و ته بـــــــــــرای عرض ارادت نداشتم چـــــــیزی ✍#صفیه_قومنجانی