من که در کوچه‌ ی تنهایی خود گم شده ام من در آوای پریشانی خود گم شده ام ‌ ‌ من همانم که در این قافیه ها پیر شدم من میان تو و این فاصله زنجیر شدم ‌ ‌ ‌ من که بازیچه ی یک عشق خیالی بودم صفحه ی چندمِ یک دفترِ خالی بودم ‌ ‌ ‌ من همانم که خودم از خودِ من جا مانده و در این مرحله از زندگی تنها مانده ‌ ‌ ‌ من همانم که کسی یاد مرا یاد نکرد دلِ غم‌دیده ی من را کَمَکی شاد نکرد ‌ ‌ ‌ من همانم که خبر از اثرم نیست عزیز تو چه میدانی در این سینه چه آهیست عزیز ‌ ‌ ‌ من همانم که خودم قاتل و خود مقتولم من همان مسئله ی ساده ولی مجهولم ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ من همانم که به دادم کسی جز من نرسید من همانی که صدایم به رسیدن نرسید ‌ ‌ ‌ من برای دل خود قفل و قفس ساخته ام من همانی که دو صد بار به خودم باخته ام ‌‌‌ ‌ #وحید_عیسوی ‌ ‌ ‌ ‌ ‌