"رفيق جان ،مرا دوره ي رفاقت نيست سر گلايه ندارم که جاي صحبت نيست يکي به مفتي شهر از زبان ما گويد اطاعتي که تو را مي کنند طاعت نيست چگونه نقشه ي آسايش جهان بکشيم به خانه اي که در آن جاي استراحت نيست همه به سايه ي هم تير مي زنند اينجا ميان سايه و ديوار هيچ الفت نيست چقدر بي تو در اين شام ها دلم خون شد چقدر بي تو در اين روزها صداقت نيست مجو عدالت از اين تاجران بازاري که در ترازويشان نيم جو مروّت نيست حراميان همه دولت شدند و دولتمند گناه دولتيان و گناه دولت نيست... به جز سکوت و تبسم چه مي توانم گفت به واعظي  که گمان مي کند قيامت نيست هواي کعبه به سر دارد و دلش گرم است که در طريق هوي سختي و جراحت نيست "کجا روم چه کنم چاره از کجا يابم" هزار سينه سخن مانده است و رخصت نيست.." #علیرضا_غزوه