ای انیس دل ما، ای تک و تنها مانده داغ هجر تو به پیشانی دل‌ها مانده من و تاریکی شب، آه غزل، سوز قلم حسرت صبح نگاهت به دل ما مانده تو بگو کاسۀ صبرت چقدر جا دارد از شگفتی دهن ثانیه‌ها وا مانده باز از چشم غزل اشک سرازیر شده ساعت شادی‌ام از دوری تو جا مانده آسمان آس شده، نیم‌نگاهی یارب دست‌ها در پی او رو به تو بالا مانده بارالهی برسان منجی مظلومان را چند شب نافله تا روز مبادا مانده؟