هدایت شده از  اشعار ناهید خلفیان
ماه قم از اول ذی‌القعده کامل می‌شود اعتبار آسمان این‌گونه حاصل می‌شود کل دنیا را گرفته نور او، آنقدر که آفتاب از کار خود هر صبح غافل می‌شود بوی این خاک مقدس بوی ایوان رضاست شاعر بانوی قم هم‌سنگ دعبل می‌شود شاعر مهرِ رضا و خواهرش معصومه‌ام از سحاب عشقشان اشعار نازل می‌شود هر کسی که از کراماتش سر سوزن نوشت صاحب صد نسخه توضیح الفضائل می‌شود مانده‌ام بین دوتا پرسش، کنار صحن او عقل عاشق می‌شود یا عشق عاقل می‌شود؟ قسمت دل دوری است و دوستی،این جاده‌ها کی میان عاشق و معشوق حائل می‌شود نیست جز دلدادگی دار و ندار سینه‌ام قلب ناقابل به این احساس قابل می‌شود هر زمان دلتنگ عطر حضرت زهرا شوم دل به سمت مرقد معصومه مایل می‌شود