نه تو می مانی نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حبابِ نگرانِ لب یک رود قسم و به آن لحظه شادی که گذشت... غصه هم می گذرد... بر تنِ لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز...