تو همچون دیگران بی من سفَر کن بـــرایِ بــدرقــه مـــن را خـبــَـر کن مســیری بهــتر از نقـشِ تنم نیست تو هم ای بی وفـــا از من گــذَر کن اگـــر از مــن دلــی رنجــــیده داری به من با خشم و عصـیانَت نظَر کن درخـــتِ مـــهرِ مــن بـــرگــی ندارد از آن آتـــش بســـاز و پـُرشـَــرَر کن اگـــر در دل غمـــی دیریـــنـه داری دلــم را با غمَـــت زیـــر و زِبَـــر کن طبیــب حــــال بیمارم تو هســـتی به لطفِ خود جنــون را بی اثَر کن