(برگشتنت حتمی‌ست آری! راس ساعت هرچند یک شب مانده باشد تا قیامت) برگرد و دنیای مرا قدری بها دِه وقتی نباشی کارِ من باشد ملامت عطر حضورت در غزل هایم نشسته هر شعرِ من از دوری‌ات دارد حکایت دنیای بی تو ظاهرا دنیای درد است زخم نبودت بر جهان کرده سرایت این زخمِ کاری در وجودم کرده ریشه هر لحظه اش با مُردنم دارد شباهت