ظاهراً هرچند میخندم درونم شاد نیست حال صد بیمار هم چون من خراب و حاد نیست گاه از هر درد در خوابم چنان غم میخورم از پتویم ناله میخیزد ولی با داد نیست خیس میگردد سرم در چشم اما بهترم من چه کابوس بدی دیدم که آن در یاد نیست