محسن عباسی ولدی
🍃خزانه علم خدا تو تجسّم همۀ آرزوهایی آرزوی خوبان عالم از وقتی که آدم آفریده شد تا قیام قیامت با تو محقّق می‌شود. فرشته‌ها هم با تو خودشان را در آغوش آرزوهایشان می‌بینند. تو اگر نبودی، دنیا ناکام به قیامت متصل می‌شد و همه، آرزو به دل از دنیا می‌رفتند. وقتی کسی شبیه تو می‌شود آدم را یاد آرزوهای آسمانی می‌اندازد آدم‌ها حسابی اهل دنیا شده‌اند که این قدر آرزوهایشان بوی دنیا می‌دهد. وقتی کسی را می‌بینند که شیبه توست آرزوهایشان رنگ عوض می‌کند. آدم‌ها با آرزوهایشان زندگی می‌کنند. وقتی آرزوها بوی دنیا بدهد همۀ زندگی را دنیا به تسخیر خویش می‌کشد و وقتی آرزوها به رنگ آسمان باشد زندگی همرنگ آسمان می‌شود. زیاد شدنِ کسانی که شبیه تو هستند ضامن آسمانی شدن زندگی‌هاست. این روزها قشنگ معلوم است که مردم از زمین خسته‌اند و چشم به راهی هستند که آنها را به آسمان برساند. می‌خواهم شبیه تو باشم تا نامم را در دفتر کسانی بنویسند که بانی آسمانی شدن مردم هستند. آقا! تو در علم و دانش هم موحّدی. هیچ منبع علمی نمی‌شناسی جز خدا. اگر خدا علمش را به دست کسی داد و تو را فرمان داد که از او علمش را بگیری جز چشم چیزی نمی‌گویی. ولی فراموش نمی‌کنی جایی که فرمان خدا هست پیشگاه خداست. اگر پیش کسی بروی که خدا گفته گویی رفته‌ای پیش خود خدا. تو در هیچ کجا احساس نمی‌کنی سر کلاسی غیر از کلاس خدا نشسته‌ای و من هنوز باور نکرده‌ام که هر کسی جز خدا سرمایه‌اش جز نادانی چیز دیگری نیست و هنوز برای پر کردن خزانۀ دانشم پیش این و آن می‌روم؛ اما نگاهی به آسمان نمی‌دوزم. اگر مثل تو در دانش، موحد بودم هر گاه دلم هوای دانش می‌کرد حس التماسم به خدا زیاد می‌شد. این حسّ التماس را ندارم که هر چه بیشتر می‌خوانم و بیشتر گوش می‌کنم در مرداب جهل بیشتر فرو می‌روم. کاش مثل تو باورم می‌شد اگر معلّمم خدا نباشد، هر چه به نام علم کسب کنم جز جهل چیز دیگری نیست. مرا از این مرداب جهل نجات بده. شبت بخیر خزانۀ علم خدا! @abbasivaladi
1.2هزار مشاهده