👥ارتباط بین فردی در دنیای بی‌جسمی 🔻جسم انسان ابزار کسب شناخت از دنیای بیرون از ذهن است. آدم‌ها با جسم‌شان می‌بینند، می‌شنوند، بو می‌کشند، مزه‌ها را می‌چشند، اجسام را لمس می‌کنند و به فهمی منحصربه‌فرد از جایگاه خویش در میان سایر اجسام و اجساد می‌رسند. 🔻اما آدم‌ها در زندگی جدیدشان در دنیای مجازی باید بدون کمک گرفتن از جسم‌شان و صرفاً با توسّل به ذهن، با دنیای مجازی ارتباط بگیرند. انسان از میان انبوه ابزارهای شناخت جسمانی، تنها با اتکای به «دیدِ ناقص»، «شنواییِ محدود» و «گفتارِ الکن»، امکان مواجهه با زندگی مجازی را دارد. 🔻مجموع این محدودیت‌ها نتیجه‌ای به‌جز فهم ناقص از محیط مجازی و ارتباط ناپخته و پراشتباه با دیگران ندارد. 💭 ابری‌شهر :: رهیار سواد فضای مجازی ▫️ عضویت در کانال «بله» ابری‌شهر ▪️ عضویت در کانال «ایتا ابری‌شهر